Kalbi güzel bir babanın hikayesi.. Onu ilk hatırladığımda ayaklarımda büyük terlikler annem ile oturduğumuz evin kapısında bekliyordum. Babamın işten gelişi bir kız çocuğu için en güzel hayaldi.
Bir çocuk düşünün bir sonbahar günü doğmuş biraz yoksul biraz siyah beyaz bir dünyaya gelmiş .İlkokulu bitirmiş hayatı hep çalışarak geçmiş bazen çaycı bazen boyacı olmuş. Çok büyük hayalleri yokmuş biriktirdiği para ile hafta sonu sinemaya gitmek ya da bisiklet kiralamak istiyormuş.
Sonra kaldığı yerden hayata devam etti. Çalışmak hayatı boyunca sığındığı tek gerçeklik olmuştu. Güney doğuda askerlik yaptı. Sonra ailesinden sonra çok sevdiği işi Karayollarına girdi. Kilometrelerce yol yapımında bulundu. Sevdiği insanla evlenip iyi bir aile babası oldu. Bu adam benim babam.
Onu ilk hatırladığımda ayaklarımda büyük terlikler annem ile oturduğumuz evin kapısında bekliyordum. Babamın işten gelişi bir kız çocuğu için en güzel hayaldi. Ben meraklı çok konuşan bir çocuktum her gece babamın ve annemin anlattığı masallarla büyüdüm .Babamın en büyük zevki saatlerdi dayısının bir saatçi dükkanı vardı. Kolunda hep şık bir saati vardı. İlk saatimi dört yaşında taktım.
Liseye gittiğimde kaynak kitaba ihtiyacım oluyordu. Sırtımda sırt çantası kütüphane kütüphane İstanbul’da dolaşıyordum. İlk ansiklopedi setimi babam satın almıştı. Okuduğum lise sahile yakın bir yerde idi. Kayıt günü babamla Tuzla da saatlerce beklemiştik. Kendimizi samimi bir sahil lokantasına atmıştık. Her girdiğim sınavda bahçede beni beklerdi. Her toplantıma koşarak gelirdi. Aldığım her not ile gurur duyardı.
Erkek kardeşimide kıyamazdı kendi yaşamadığı herşeyi bizlere yaşatmayı görev edinmişti. İyi bir eşti annemle iyi bir arkadaştı herşeyi ortak karar verirlerdi. Ben hep mutlu huzurlu sıcak bir yuvada büyüdüm. Bu benim şansımdı . Şansım yine bir sonbahar mevsimi hastahane odasında bir sabah saat 09.00 da 8 Eylül günü babam 48 yaşında iken sona erdi. O gün büyüdüm hayatın koruyucu kalkanı kırılmıştı.
Ben ailemle ayakta durmayı hayata umutla bakmayı öğrendim. Çünkü bir çocuk için ailesi onun pusulasıdır. Üzerinden 22 yıl geçmiş hayat insana çokşey öğretiyor. Sevdiklerinizi kaybetseniz bile aslında onlarla yaşadığınız hatıralarınız bir hayattır. Ben şanslı bir çocuğum ömrü veren Allah CC bir gün saati dolan her kulunu ait olduğu dünyaya dahil etmektedir.
Ömür kısa sevdiklerinizin değerini bilin hayallerinizin peşinden gidin. Ben babam için iyi bir evlat olmaya devam edeceğim. Çocukları için herşeyi yapan tüm babalara gelsin bu dünyadan göç eden tüm güzel kalpli babaların mekanları cennet olsun…