Bir tren yolculuğu değil mi bu hayat? Dura, dura son durağa doğru ilerliyoruz!
Bugün oturdum ve hayatın aziz ilerleyişi aklıma geldi yavaştan, yavaştan nasıl geçiyor vakit hemencecik! Merak ediyorum da bu yaşımızda ne ara ulaştık yolculuğun bu kısmına ne ara geldik bunu hiç düşündünüz mü?
Vakit hızlı geçiyor, nasıl geldik biz bulunduğumuz yere anlayamadım bir türlü daha biz dün parkta oynayan çocuklardık halbuki değil mi? Ne ara o parkı uzaktan izler olduk ne ara bu kadar büyüdük yolcuğumuzu ilerlettik! Çok garibime gitti düşündükçe gerçekten şaşırıveriyor insan ve aklıma bunca şeyi düşünürken tren yolculukları geldi çok güzel değil mi ya sabah saatlerinde gidilen yolculuk hele ki bu bir tren yolculuğuysa, o sabahın ufaktan gelen soğuğu elindeki çayın içini ısıtması çok tatlı ve naif bir hissiyat değil mi ya, hayatın akışı da böyle olduğu içime oturdu tüm bunları düşünürken kendimce garip bir hale büründüm.
Tren yolculuklarında bir bilet alırsın önce, sonrasında trene yavaştan ilerler trende manzarayı izleyecek olduğun bir yer alırsın, sonrasında vakit geçirmek için bir uğraşa kapılır yolculuğunda iyi vakit geçirme çabasına aldanırsın. Aynı hayat doğarak hayata bir bilet alıyoruz sonra kendimizde hayatın içinden bir yer arıyoruz bu yer uğruna okuyor, çalışıyoruz ölene kadar çabalıyoruz sonrasında insanlara iyi görünmek kendin için iyi hayat sürmek için güzel bir yerde hayatın akışına kapılıyoruz ta ki yolculuk bitene kadar, öğütü sevmem ama size şunu söyleyeyim her zaman manzara izlemeyin o manzarayı tasarlayın yeni renkler ekleyin hayatı akışına bıraktın mı vah haline! Vah halimize. Ben karmaşık duygularımı yine konuşturdum, keyifli okumalar dinlerim.
Sabah Treni
Bir sabah treniydi,
Hava soğuk mu soğuk,
Düşünceler sıcak mı sıcak,
Herkes bir şeyin peşinde,
Gidiyor da gidiyor.
Tren yolculuğu güzeldir,
Hayal hayal dolandırıverir insanı,
Manzaralara doğru ilerlersin,
Belki bu yol yarin yolu.
Sabahleyin bir çay içelim,
Trene binmeden evvel,
Sana bir şiir okuyayım izin ver,
Bu dünyadan göçüp gitmeden evvel.
Hepimiz bir tren yolcusuyuz,
Sonumuz aynı durak,
Hepimiz bir şiirin okuyucusuyuz,
Halimiz harap mı harap.
Bir çay demledim,
Rengi kapkara,
Hayatım geldi aklıma,
Ne kadar benziyordu bu çaya!
Bir gün trene bineceğiz,
Hatta hızla ineceğiz,
Elimizde bir tek eşya olmayacak,
Ama çok şey ile bu diyarlardan göçeceğiz.
Siz trene binmeden hazırlanın,
Eşyasız nasıl gidersiniz araştırın,
Belki çay içemezsiniz ama,
Siz her sabah içtiğiniz çayı,
Son çayınızmışçasına yudumlayın.
