Yoksulluk kök salmış dört yanımıza…. Kârun gîbî yaşayıp, Evlîya gibi konuşanlar utansın….Güçlüyüm ben güçlü arkadaş, güçlüyüm çünkü, her şeye şükreden bir kalbim küfrü bilmeyen bir dilim var…
Kendiyle barışık bir kişiliğim, yarışı sevmeyen bir mizacım var..
Merhametle dolu bir yüreğe sahibim. Kavgayı sevmem nezakettir her koşulda ilkem…
İyiliği severim bir iyilik yaptıysam unutur kanlı bıçaklı olsam da dilime alıp hiç etmem balığa değil haliğedir saygım.. Gönül ehliyim başka şeylere önem vermem bu dünyada…
Dünyalığa doymuş gözüm gönlüm her derdi ucundan bucağından da olsa tatmış bir yüreğim var.
Tartışmayı sevmem !… Konuşarak hallolamayacağı belli olan her ortamdan giderim. Gidemiyorsam peki haklısın der geçerim…
Haklı olduğumu biliyorsam, ‘Haklısın..’ deyince bir yerim eksilmez bilirim…
Laf dalaşına girecek kadar ucuz biri değilim. Gireni de sevmem zaten… Hafızamın bir köşesine yazarım mutlaka ama, hiç bir şeyi de unutmam asla…
Kindar değilim ama içimden küserim ve bir daha içim doğrulmaz kırana…
Güçlüyüm !… Çünkü hayatın açtığı her savaşa girdim ve sağ çıktım…
Kul düşmansız olmaz bilirim… Dostuma da, Düşmanıma da teşekkür ederim…
Hayat bu hep tatlı olmaz bazen acı da lazım bu hayat sofrasında ..
Güçlüyüm !… Çünkü sayısını unuttuğum kaç dik yokuşu tek çıktım kim bilir…
Ve güçlüyüm !.. Çünkü içimde yaradanın sevgisi kadere olan inancım var…
Zaten beni yıkarsa kader yıkar.. Geri kalan her şey kasırga olsa kaç yazar…
Kim ne yapar kendine yapar
Bunu bilir bunu söylerim
Budur benim hayat felsefem …
