Gölgelere sığınalım, sarılalım birbirimize kimsenin görmediği yerde şiir okuyalım! Bir ağacın gölgesi…
Ah gölgeler yok mu şu gölgeler, ne çok şey saklar kendi içinde neler yazılmıştır onlara bakılarak onların altında bu şiirimde hayaller serimize devam ediyoruz. Sevdiğimle elimde bir çanta ağacın altında etrafı izleme adlı bir çeşit naif hayal, ama düşüncesine bile insan mutlu oluyor ne kadar güzel sevdiğin insanla çay içebilmek, onunla manzaralara doğru sarılmak bambaşka hayaller kurabilmek.
Sizin hayaliniz var mı böyle? Nasıl diyeyim böyle aklınızda bir insan onunla bir yerlere gidip bir yapma isteği sizde de oluyor mu? Umarım en sevdiğinizle, en güzel yerlere gidersiniz, sevgilerle diyerekten size keyifli okumalar diliyorum, kafanıza tokadan başka bir şey takmayın, her şey olduğunla olacağınla güzeldir, bunu unutmayın.
Bir Ağacın Gölgesi
Saklanalım mı seninle?
Bir ağacın gölgesine,
İnsanların görmediği bir yerde,
Sarılalım mı sabaha kadar.
Gel bir gün gidelim,
İnsanların olmadığı bir yere,
Ağacın yanında sen,
Ve çay eşliğinde,
Şiirler okuyalım birbirimize.
Yeni anılar ekleyelim defterimize,
Birşeyler katalım birbirimize,
Mesala ben sana bir şiir daha yazayım,
Sen sadece sarıl bana.
Ağacın gölgesine oturalım,
Serinliğe kendimizi bırakalım,
Ufak, ufak esen rüzgarlara,
Kendimizi teslim edelim.
İzmir’e gidelim,
Bir maceramız bu olsun,
Elimize çantamızı aldığımızda,
Sonumuz İzmir olsun.
