Bir klasik söz vardır. “Haydi, tarihin tozlu sayfalarını birlikte açalım” diye. Tarihin sayfaları tozlu mu?
Hatırladınız mı?
Peki, hiç düşündünüz mü bu sayfalar neden tozlu?
Tozlandırmayalım arkadaşlar.
‘Geçmişini bilmeyen geleceğine yön veremez.’ demişti M. Kemal ATATÜRK.
Bugün çocuklarımıza bir Anıtkabir ziyareti yaptırmıyorsak. Çanakkale zaferimizi anlatmıyorsak, gidip göstermiyorsak. Atalarımızın bu vatanımızı ne zorluklarla aldığını iman gücümüzden bahsetmiyorsak YAZIK bizlere.
Bakıyorum da herkeste mutsuzluk. Evet, haklılar. Fakat bizler vatan sevgisini unuttuk. Geçmişimizi unuttuk. Okuyup, araştırmadık. Saçma dizilerden At üstünde yıllarını geçiren, güneşi bir kez olsun üstüne doğdurmayan, kendini vatanına milletine adamış, bu topraklar için canını dişine takmış insanları haremlerden çıkmaz yapmışız.
En az yedi dil bildiklerini bilmemişiz. Tıp ilmini, matematik, geometri ve bir çok alanda çalışan alimlerin isimlerini bile unutmuşuz. Ülkeden gitmeyi kurtuluş görmüşüz. Cennet vatanın toprağının değerini, bayrağın sevgisini, renginin değerini görmez olmuşuz…. Daha çok yazmak istediklerim var ama kalem “buraya kadar” dedi. Mürekkebim şu an savaş içinde bulunan ÇOCUKLAR İÇİN aktı.
Anneciğim ve babacığım,
Beni ne olur biraz daha sevin olur mu?
Neden mi?
Dün gece benim gibi çocuklar vardı…
Bugün yoklar!
Neden mi?
Büyükler yine anlaşamamışlar.
Gözlerimin içine bakın.
Çünkü güne bomba patlayarak uyanan çocuklar güneşe bakamıyor.
Neden mi?
Korkuyorlarmış.
Sarılın bana sımsıkı.
Kucağında feryat figan ağlayan: “keşke bir gün daha yaşasa” diyen anaların hatırına.
Enkaz altından cansız bedeni çıkarılan minik bedenlere bakarak sarılın.
Elimi tutun koşalım özgürce.
Sokaklarda tanklar, zırhlı araçlar dolanmadan koşalım.
Seksek oynayalım mesela.
Seksek taşı atalım, kurşun yağan yollar olmadan.
Dondurma alırsınız bana rahatça yerken tek düşünceniz üşütüp hasta olmasın olur.
Sığınaklara saklanmış çocukların son yemeğini yiyemediğini düşünmeden.
Yatmadan önce başımı okşar, saçlarımı seversiniz.
Neden mi?
Son sevilmesi olduğunu bilmeden uçup giden arkadaşlarım söyledi…