Kimbilir ki? Belki de her şey kitaplarda saklı, Demini almış çay kadar değerlidir, Kalbi kıvamına varmış insanların, bu “Hayatta” bize yaşattığı güzellikler..
Seviyorsanız söyleyin,
Özlediyseniz arayın.
Hissediyorsanız yazın,
Hayatınız gururunuz kadar uzun değil…!
Uçmak istiyorum:
Çocukluğumun en güzel ülkesine, belki
Hazarfen Ahmet gibi kanatlarımı
Göremezsiniz ilk baktığınızda.
Çünkü benim kanatlarım “Kalemimde saklı”
Yazmak sonu olmayan, aydınlığa açılan bir kapıdır. Hele ki “Kelimelerin Sihri”ile tanışmışsanız ben gibi. Önceleri cümle kurmada çok zorlansanız da imla kurallarına uymayarak, sonrasında gelecek yazılarınız
Muhteşem olacak. Tıpkı yaşadığımız hayata yeni, yeni yürümeye başlayan çocuk gibi…
Gelin bu hafta bir proje başlatalım. “Her pazar bir canlıya yardım, her pazar bir kitap okumak” olsun görevimiz. Zaten hayatın çirkinlikleri yeterince yoruyor. Günlük tempoda yaşarken insanoğlunu.
Mart’ın sonlarındayız artık, bahar geliyor, Yine yeniden “Yeni Umutlarla” Aşık olalım bu bahar mesela, kuşa kelebeğe, börtü böceğe ve tüm renklere. Asil aşk sağlıklı olmaktan geçen bir bedense, “Sultan Süleyman’a kalmayan bu dünya”
Bizlere de kalmaz, Tek kalan gök kubbenin, sonsuz maviliklerinde:
Evimizdeki yediğimiz bir parça ekmek, sevdiklerimizle huzur içinde. Gerisimi?? İyilik ve Güzellik işte..
“Yaşadığımızı sandığımız oysaki sadece geçtiğimiz, bu dünyada mutluluk dediğimiz, rengarenk bir şemsiye altında,
Yaşamaktır özgürce,
Okumaktır sessizce,
Yazmaktır gerekince,
“Sevmektir yürekçe”
Kimbilir ki??
Belkide her şey “Kitaplarda Saklı”
Demini almış çay kadar değerlidir
Kalbi kıvamına varmış insanların,
Bu “Hayatta”bize yaşattığı güzellikler..
Sevgiler Oralar…
