Aldatanın acı sonu

Aldatanın acı sonu; Aldatmanın hiçbir sebebi yoktur. Aldatmak; onursuzluk, namussuzluk, haysiyetsizliktir. Aldatan kişinin cinsiyeti ne olursa olsun. Medeni hali şerefsizdir. (AZİZ NESİN)

Günlerden bir gündü bir adam vardı. Güzel bir eşi, sıcak, mutlu, huzurlu bir yuvası vardı. Gel zaman git zaman adam yoldan çıkar. Eşini aldatır. Eve geç gelmeye ve sürekli huzursuzluk çıkarmaya başlar. Eşi ne yaşarsa yaşasın çocukları için susar. Adam karşılık alamayınca daha fazla öfkelenir zaten evi terk etmek için bir bahane arıyordur.

Bunun üzerine kadın yaşadığı her şeye rağmen susmaya devam eder. Adam bahane bulamaz ve evi terk eder. Eşini aldattığı kadının yanına gider onunla birlikte yaşamaya başlar. Elinde olan her şeyi kadın için harcar artık hayatını o kadına adamıştır. Bu birlikteliğin sonunda adam kanser hastalığına yakalanır. Artık adam için uzun yorucu bir süreç başlar. Birliktelik yaşadığı kadının ona bakacağını düşünür ama hiçbir şey istediği gibi olmaz.

Kadın adamı terk eder onu hasta hali ile yarı yolda bırakır. Günden güne hastalığı ileri dereceye giden adam kendine bakamaz ve evine döner. Bunun üzerine kadın adamı kabul eder. Eve geri dönen adamın eşinin yüzüne bakacak yüzü yoktur yaptıklarından çok ama çok pişmandır. Çünkü; eşini hem aldatmış bunun üzerine şiddet uygulamıştır. Adamı eve tekrar kabul eden kadını görenler çok şaşırır ve sorarlar:

-Seni aldatıp sana şiddet uygulayan adamı neden eve alıp ona bakıyorsun?

Bunun üzerine kadın şöyle cevap verir;

-“Ben ona Allah için bakıyorum. Allah için yemeğini yediriyorum. Kötülük görmüş olsam da Allah için iyilik yapıyorum. Her şeyi ahiretim için yapıyorum. Kötüye kötülük ile yaklaşıp ahiretimi yakmak istemiyorum der ve susar.”

Bu sözler üzerine herkesin gözleri dolar artık herkes ağlamaklıdır. Günler geçtikçe adamın durumu ağıra gider artık dayanacak gücü kalmayan adam eşinden helallik alır. Bunun üzerine eşi hakkını helal eder. Ve aradan bir kaç gün sonra adam hakkın rahmetine kavuşur. Demem o ki;