Dünya dediğimiz yaşam merkezi… Evrenin büyük okyanus misâli olmasına mukabil bir toz zerresi dahi değil…
Sokaklar…Bağrında nice hayatları barındırırlar. Bazı yerinde lokallerde içilen viskiler. Bazı yerlerinde bulunamayan bir lokma ekmek!
Özgürlük!
Ne büyük bir nimettir. Hayat, Kurtlar Vadisi değildir! Boşa geçen 1 salisenin dahi telafisi yoktur!
Cezaevlerine bakın bir! Bir anlık öfkeyle, iftira denilen bir mağduriyetle nice hayatlar sönüp gidiyor mumun erimesi gibi!
Demir kapıların ardında zulüm ile kurulmuş hiyerarşi! Ben miyim demeyenler! Halbuki herkesin varacağı yer bir karış topraktır sadece!
Demir kapıların ardında kulaklarda gürültü yapar tik takın sessizliği!
Pişmanlıklar, mahkumiyetler, mağduriyetler bir ipe dizili boncuk misâlidirler!
Elbette haksızlığa eyvallah denmeyecek! Ama ismini söylemeye değmeyeceklere ömürler harcanmamalı!
Çocuklarımızı, gençlerimizi güzel ahlak ile süslemeliyiz!
İslâm aşısını vurmalıyız ki zamanın bütün mikroplarından korunabilsinler!
Bütün şerlere Maazallah (celle celaluhü) diyebiliriz sadece!
