Ah yolları beklemekten geçen sevdiğim. Ah o kırılan her şeye inat umut etmekten vazgeçmeyen gözlerin fısıldasınlar adımı.
Yorgun usul usul gözler
Bakıyor kendi kendine dünyasında
Oysa ne çok sevinçle uyanmıştı güne, güneşe
Bugünün sevinçlerine tutsaydı gözlerinde ki yaşları
İç çekmeyi bıraksaydı birer birer belki dinecekti
Yüreğine kor gibi yerleşen o sancısı
Kırılmış kalbine sorabilseydi eğer
Anlatabilseydi dosta düşmana bağıra çağıra
Bir ney sesinden gelen o tınıya kulak veren
Sufi’nin aşkına aşık olması gibi sevilseydi eğer
Yorgundu dile gelecek olan kelimeler
Anlatabilecekler anlatılmış susulacaklar çoktan susulmuştu
Bir düş misali ansızın tebessüm ettiren
Bir anda uyanmak istemediğin o rüyadan uyandıran
Ah yolları beklemekten geçen sevdiğim
Ah o kırılan her şeye inat umut etmekten vazgeçmeyen gözlerin fısıldasınlar adımı.
