Gazeteci Sn. Ahmet Hakan, Hürriyet Gazetesindeki köşesinde Kraliçe 2. Elizabeth’in ölümüne atıfta bulunarak “Neden Anneanneleri Ölmüş Gibi Oldular?” başlıklı bir yazı kaleme almış. Ben de kendisine ithafen beyan edeyim; Sn. Ahmet Hakan! Babaanneleri öldü!
Peki kimin ya da kimlerin babaannesiydi, Kraliçe 2. Elizabeth?
6. George’nin kızı olarak dünyaya gelen Kraliçe 2. Elizabeth, ölümüne kadar büyük-büyük annesi Kraliçe Victoria’dan sonraki en uzun Britanya Hükümdarı unvanına sahipti. Sadece “Kraliçe” değil, ayrıca İngiliz Milletler Topluluğu başkanıydı.
Bu kadar makamın yanında bir de İngiltere Kilisesi valisiydi, Hanımefendi! Tam bir kraliçeydi yani! Basit filan değil!
Bazı insanlar, kraliçenin “Sembolik” bir makam olduğunu söylerler. İngiltere’de başbakan ataması Kraliçe 2. Elizabeth tarafından yapılırdı. Rusya-Ukrayna Savaşı ile de ilişki içerisinde olmuştur. Herhalde. Putin ile Zelenski’ye tonton bir babaanne edâsında “Yapmayın Kuzularım!” dememiştir! Bir otorite idi Kraliçe 2. Elizabeth! Bunu hayatını okuduğumuz zaman gayet iyi bir şekilde anlayabiliyoruz.
Prenses Diana vakası zaten, Buckingham Sarayı’nın mahzenlerinde hâlâ çözülememiş vaziyette duruyor! Ekranlarda sıkça görülen bir medya ünlüsü değildi, Kraliçe 2. Elizabeth. Makamının verdiği ağırlık itibariyle de olamazdı zaten. Bu yüzden kendi siyasî görüşleri hakkında az bilgiye mevcut. Bir nevî perde arkasında saklanan bir Kraliçe 2. Elizabeth’ten bahsediyoruz. Böyle bir kimsenin nasıl bir dünyası olduğunu kim bilebilir ki?
Peki Sn. Ahmet Hakan’ın bahsettiği “Üzülenler” neden üzülüyorlar? Dünya’da var olan İngiliz Sömürgeciliğinde, Kraliçe 2. Elizabeth’in parmağı kesinlikle yoktur diye bir rapor mu var? Ama aksini iddia edebilmemiz için birçok zemin hazırlanabilir.
Siz, Kraliçe 2. Elizabeth’in ölümüne üzülüyorsanız, ya kendisinin yetiştirdiği birisinizdir ya da tâbir-î câiz ise fon desteği yaptığı birisinizdir. Komşu Ayşe Teyze’den bahsetmiyoruz! 14 ülkenin Kraliçesi 2. Elizabeth’ten bahsediyoruz! Maalesef İngiltere Kilisesi valisine rahmet okuyan bile var! Ya derin bir gaflet ya da derin bir hıyanet içerisindeler! Rahmet sadece Müslümanlar için okunur. Müslüman olmayan birine rahmet okumak, cehalettir!