Her insan kendi çapında bir başarı hikayesi sunabilir bizlere. Ancak Mitat Enç, kişisel çabası ve destansı hayat hikayesiyle örnek olan ender isimlerdendir.
Bitmeyen gece, adlı kitabını okuduğunuzda, hayranlık duyacağınız bir roman okumuş gibi hissedeceksiniz ve bunun bir kitap değil de, kendi otobiyografisi olduğunu öğrendiğinizde, eğitime adanan ve nice zorluklara rağmen asla başarıdan vazgeçmeyen bu yazara hayran olacak ve eminim ki örnek alacaksınız.
Çok basit bir ihmalkarlıktan dolayı hukuk fakültesi 1.sınıfta görme yetisini kaybeden ve buna rağmen eğitimine ara vermeyen, kendi ayakları üzerinde nasıl duruşunun simgesi haline gelen hayatını, çocuklarımıza okutmanın nedenli verimli olacağını bir düşünün.
Sonradan görme yetisini kaybedenlerin hayatları, doğuştan görme yetisi olmayanlara göre çok daha zordur. Nasıl bir irade bu? Hukuk fakültesinde gözlerini kaybedip pes etmeden eğitimine yurt dışında devam ediyor, yanında bakıcısı haricinde kimse yok ve tek başına okula gitme kararı alıyor. Defalarca okulu bulamadığı oluyor.
Metroda düşe kalka gitmek gerektiğini farkında ve azimle, inatla okul yolunu öğreniyor. Görme engelliler için eğitim verdiği okulda bir çok başarıya imza atıyor. İşte bu hayran olunacak ve örnek alınacak adamın otobiyografisi olan “bitmeyen gece” okullarda okutulması zorunlu olan kitaplar arasında yer almalı. Bazı başarılar taktire şayan. Saygı ve Rahmetle anıyoruz seni, Mitat Enç.
