Genelleme yapacak kadar basit olmayın, olmayalım. Herkes farklı diğerinden dün farklı bu günden. Güneş bile her gün iki saniye farklı doğar bir önceki günden asla aynı vakitte doğmaz bir önceki günden ve herkes farklıdır birbirinden….

Tanrı insanı yarattı ve simgeler ile manevi durumları emarelerde işaretledi. Parmak izlerinin farklılığı konusunu bilmeyen yoktur herhalde ve bir elde de farklı farklı olduğunu. Bu olayın emare yanı neydi peki?

Bazı duygular da somut olan diğer her şey gibi zamanla yoksullaşıp nasır tutarmış insanda ancak bu yoksullaşma basitlik göstergesidir. Karakolda oturan bir amir ya da masası başında bir doktor hatta kürsüsü üzerinde hakim. Bunların ortak yönü ise sürekli başkaca insanların uğrak yeri olması ve olaylar sürekliliğidir. Süreklilik meselesi yoksullaşmaya yüz tutmuş duyguların müsebbibidir.

Muayenehanesinde oturan psikolog için her hastanın aynı olmaması gerekirken yersiz ile mühim aynı kefeye girer bir süre sonra yoksullaşan duygular yüzünden. Tam da bu örnekte emare devreye girer, çünkü sen kendini önemserken anlatacaklarınla karşındaki çoktan bardağını doldurmuş ve senin önemini önemsiz atfedip çalakalem davranıp daha da köreltir aklındaki düğümleri. Senden önce girenin yersizliği senin önemine zeval getirir ve kapı dışarı kalırsın. Parmak izleri gibi farklıydı her şey bir öncekinden oysa.

Başına gelen belanın korkusu ile sığınırsın karakola ve bir telaşe anlatırsın nefes nefese lakin öyle çok olaya tanık olmuştur ki amir, senin derdin ona ninnidir. Öyle donuk ve mimiksiz dinler ki seni yaşadığının basitlik seviyesi artar ve kendinden utanırsın belki de. Sığındığın yerden elin boş dönersin ve başına gelenle boğuşmak sana kalır. Amirin de umurunda olmaz hani o saatten sonra neler yaptığın ve nasıl mücadele ettiğin çünkü parmak izi farkının farkında değildir basit insanlar.

İhtiyacın vardır ve sosyal yardımlaşmanın kapısını çalarsın ancak görevli memurlar öyle çok yoksulluk hikayesi ve yalanlar dinlemişlerdir ki seni duymaları, duysalar bile anlamaları imkansızdır. Evinin yokluğu başkasının yok yere, ihtiyaçsız yere konuşmasının kurbanı olmuştur çünkü parmak izi farkının farkında değildir basit insanlar.

Her insan ya da her dert başkadır diğerinden parmak izi gibi. Hiç bir şey genel değildir ve hatta toplumsal acılar bile genel bir konu olamaz çünkü psikoloji de dayanaklılık seviyesi de parmak izi gibi herkeste başkaca seviyelerdedir.

Bazı örnekleri vardır genelleme basitliğinin en bilindik:

-Erkekler cinsel arzuları peşinde köpektir.

-Kadınlar güvenilmezdir.

-Ne gelirse bela olarak türban takan takvalıdan gelir.

-Acırsan acınacak hâle düşersin.

-İyilik yaparsan maraz bulursun.

Genelleme yapacak kadar basit olmayın, olmayalım. Herkes farklı diğerinden dün farklı bu günden. Güneş bile her gün iki saniye farklı doğar bir önceki günden asla aynı vakitte doğmaz bir önceki günden ve herkes farklıdır birbirinden….