Savaşın endişeleri… Savaşa engel olacak ve herkesin aklını başına getirebilecek karizma liderlerden yoksunuz.
Anneannem bir defasında şöyle anlatmıştı: “Okuldan geldim. Karnım nasıl ağrıyor. Kendimi yere attım ağlamaya başladım. Annem geldi. Bana baktı ve sonra kilere indi. Un ve yumurta getirdi ve ekmek gibi yoğurup fırında pişirdi. Karnım doyunca ağrım geçti. Demek ki karnım aç olduğu için ağrıyormuş. Bize devlet yarım ekmek verirdi tüm gün için. Düşün bak Ali tüm gün boyunca başka ekmek yok. Allahtan babam köylerden toplardı yumurta un… her şey. Öyle geçti o günler.”
Anneannemin anlattığı dönem ikinci dünya savaşı dönmeleriydi. Anne ve babasının ileri görüşlülüğü sayesinde o dönemleri atlatmış beş kardeşin hiç birisine bir şey olmadan büyümüşlerdi. Şimdi var mı o kadar ileri görüşlü bir anne baba?
Günümüz şartlarında bir melankolik duygu ve saçma bir görüş hakim ortama. Bunu yapan Hollywood sineması oldu. İnsanlar o savaş filmlerini izleye izleye ellerinde bir tüfekle, düşman başkentine gidip herkesi öldürüp ama burnu bile kanamadan başkenti ele geçirip, savaşı tek başına kazanacağını düşünüyorlar. Belki saçları bozulabilir ama başkentte mutlaka bir berber bulunur. Böyle düşünen insanlardan oluşan bir topluluk neden tehlikelidir? Çünkü onlar savaşa yeteri kadar karşı çıkmazlar. Savaş karşıtı bir kamuoyu oluşmaz öyle toplumlarda. Dolayısıyla manipülasyona açıktırlar.
Günümüz şartlarında dünya ekonomisi sallanmaktadır. Bu durum kaynakların çok dikkatli kullanılmasını gerektirirken, golf turnuvası için özel jetiyle şehirden şehire seyahat etmeye alışmış batılı zenginleri nasıl ikna edip bir takım kararlar almalarını, en azından daha az kazanmalarını sağlayabilirsiniz? Bu şımarıklıkla kaynaklar hızla tükenir ve dünya ekonomisi her geçen gün daha kötü duruma gelirken, demokrasi ile yönetilen ülkelerde liderler, bunun faturasına halka keserlerse sonraki seçimlerde tekrar kazanamayacaklarını çok iyi biliyorlar. O halde geriye tek bir seçenek kalıyor o da kaynaklardan daha çok pay almak için yeni savaşlar.
Liderlerden bahsetmişken Merkel’in emekli olmasıyla Almanya gibi bir dev uyanmaya başladı. Son alınan kararla savunma bütçesini arttıracaklarını açıkladılar. Amerika ise yüksek enflasyonla yakalandı bu krize ve savaşmaya pek istekli değildi. Ancak son açıklamalardan anlaşıldığı kadarıyla orada da bir kamuoyu oluşmaya başladı. En azından bir iki fiske atalım diye düşünüyor olabilirler. Bir de İngiltere ve devasa boyutlarda Çin orada durmakta. Üstelik en kötüsü insanlığın elinde nükleer silahlar var.
Tüm bunları düşünecek olursak çok talihsiz bir şekilde, savaşa engel olacak ve herkesin aklını başına getirebilecek karizma liderlerden yoksunuz. Bir general barış zamanı barışçıl bir tutum sergileyebilir ancak oluşan bir savaş ortamında bir general kesinlikle durmaz. Biden askeri olarak tam donanımlı bir generali böyle bir savaş ortamında durdurabilir mi?
Son olarak söylemek istediğim bir şey var. O kadar mekanizma, eğitim, demokrasi ve kurumlara rağmen hala kendini üstün insan sanan birinin bir savaş çıkartıp insanları öldürmesine engel olamıyoruz. İnsanlar savaş istemiyorlar ancak bir kısım insanı kandırmak hala çok kolay. Savaşların insanlarda karşılık bulmasına sebebiyet verecek her türlü kavram süratle ayaklar altına alınmadan insanlarda karşılık bulmasının önüne geçilmeden uzun bir zaman gündemimizde malesef insanların ölmesi olacaktır.
İyi haftalar.
