Ben insanım, nefes alıyorum elim kesildiğinde kanıyor ayağımı vurduğumda canım acıyor.
Ama sesiniz yükseldiğinde, beni görmezden geldiğinizde kalbim kırılıyor çünkü ben insanım. İnsanca yaşamak değer görmek şiddeti ve öfkeyi yönetebilmek bir sanat, biz toplumda yaşıyorsak uymak zorunda olduğumuz basit ama etkili kurallar var.
Sabah uyanıyorum sokağa iş saatinde çıktığımda binanın önünde sohbet eden bir iki esnafa günaydın diyorum, mutsuz insanlar gülmeyi unutmuş taksi durağından geçerken artan motorin fiyatları konu olmuş işlerin düştüğünden yakınıyorlar. Çöpçü sokağı süpürüyor insanların duyarsızca yere attığı izmaritleri maskeleri süpürüyor. Bankanın önü kuyruk bir krediyi başka bir krediyle kapatmaya çalışıyorlar. Karakolun önünden geçiyorum mutsuz polisler aşağı yukarı geziyor. Bir köpeğin başını okşuyor ve gökyüzüne bakıyorum özgürce çekilen oksijenden sonra bize ne oldu demeden kendimi alamıyorum.
Sevgi merhamet duyarlılık yok zenginin yaşadığı orta gelirlinin akşamı nasıl edeceğiz dediği bir dünyada yaşıyoruz. İnsanlar geçim derdine öyle bir yoğunlaşmışlar ki bunun dışında sosyal hayatı unutmuşlar. Gençler sosyal medyada kaybolmuş okuldaki öğrenciler mutlu değil okumak bir hayal idealler şimdiden çöpe atılmış. Çünkü çoğu mezun genç işsiz özel okullarda türlü gezi program ile çocukların kişisel zevkleri keşfedilirken devlet okullarında istekli öğrencilerin kaçı hangi programda yer alıyor kaç öğretmen mesleğini severek yapıyor.
Hastanedeki doktor gün boyunca muayene almaktan yorulmuş insanlar sıra beklemede yorulmuş. Hemşireyi azarlayan hasta yakınları güvenliğin bağırdığı insanlar kimse çözüme değil soruna odaklanmış. Ekmek almaya gittiğim bir şehirde lütfen dediğim fırıncı siz buradan değilsiniz demişti bana lütfen demek çok mu zor. Rica etmek, saygı duymak, teşekkür etmek çok mu zor ? Paranın gücünü elinde taşıyanlar hepsine değil sözüm ama bir çoğu insanlığı unutmuş. Ben tanınmadan sessizce gezdiğim alanlarda insanca davranış gördüğümde tanımadığım o insanla tanışmak istiyorum onu tebrik etmek kışın köpekleri besleyen çimlere basmayan güvercinler yem yerken yolunu değiştiren çantasında çöp kutusu bulamadığı için çöp taşıyanlar.
Oturup bir deniz kenarında gün batımını izlemek balık tutanlara rastgele demek ben ömrümü insanca yaşamak istiyorum. Kim ne yapmış ne almış bana ne öğrendiğim bilgileri kullanmak gitmediğim şehirlere gitmek bazen gölgemle sohbet etmek. İnsanlığın ölmediği bir dünyada ömrümü geçirmek sakin bir kır evinde yıldızları saymak hepsini tek istiyorum çünkü güvendiğiniz elini uzattığınız herkes uygun durakta sizi aşağı atıyor. İşe yaramadığınız gün sizi terk ediyor. Hayallerim Allah’a emanet inancımla bir avuç dostumla yoluma devam ederken haksızlık ve uğursuzlukla mücadelemi de veriyorum. Çünkü ben insanım zenginliğin lüks ve şatafatın parlak ışıkların ekranların önündeki kısaca ünlü ve zenginler size de fani dünyanın geçici zevklerinde mutluluklar diliyorum.
