Beşiktaş Galatasaray maçı 2-1. Dün gerçekten çok güzel bir derbi performansı seyrettik.
Açıkçası bir futbolsever olarak (skor sever olarak değil) güzel bir maç izlediğimizi düşünüyorum… En azından bizim ligimizin şartlarında.
Belki biraz hır gür, biraz arbede, biraz tatlısının ayarı fazla olan sert bir mücadele vardı ama ülkemiz futbolunun standartlarına göre iyi bir maç izledik gibi…
Son zamanlarda her gördüğüme söylediğim, her yazımda yazdığım gibi ben artık futbola ”Show Business” yani ”Gösteri İşi” olarak bakıyorum…
Artık takım kazandığında sevinen, helal olsun hocaya, şampiyon olacağız deyip; takım yenilince de bu takımdan olmaz bu hoca iş bilmiyor diyenlerden olmak istemiyorum…
Çünkü ben o ibretle izlediğim İngiltere, İtalya, İspanya, Almanya ya da Fransa liglerinde ki gibi maçı izlediğimde tarafsız olarak sadece güzel futbolu izlemek istiyorum…
Yok çünkü… Bizde şampiyon olmak uğruna diğer bütün futbol unsurları yok edildi…
Şampiyon olalım da, taraftar gelmese de olur, ürün almasa da olur, bilet satmasak da olur…
Oysa spor dediğin haftada 1 gün (fanatikleri için her gün) insanların hayatın zorluklarından ve streslerinden sıyrılıp, 1-2 saatliğine de olsa enerjisini atıp keyif alabileceği bir organizasyondur…
Ama bu felsefeden ayrılıp, sırf yöneticilerin ve idarecilerin kişisel reklam ve prestiji uğruna, sürekli birbirini eleştiren, sürekli kendilerinden başka herkesin kötü olduğu bir iklime evrildiğimiz sürece, ne istenilen başarılar elde edilebilir ne de fanatikler hariç stada seyirci çekilebilir…
Bilmem farkında mısınız, eskiden futbolda meblağlar küçük olsa da sayıları çok olan sponsorlar olurdu. Şimdi ise belki alınan paralar çok ama sponsorlar az sayıda… Yakında kulüplere bırakın sponsoru Başkan bile bulamayacak hale geleceğiz…
O yüzden bir Galatasaraylı olarak takımın dün yenilmesi, çok da umurumda olan bir şey değil…
Ben sahaya çıkan genç çocukların oynadığı oyundan ve mücadelesinden, Beşiktaş’ta ki Ersin gibi parlayan bir mücevheri izlemekten zevk aldım…
Zaten bu takım da asıl Galatasaray değil… 22,5 Milyon Euro’ya aldığın bu oyunculardan 1-2 sene içinde 50 Milyon Euro kazanabilir misin? Sonra 50’yi 100 yapabilir misin ona bakarım ben…
Çünkü o zaman 17 yaşındaki Camavinga’ya 35 verebilirsin, o zaman Haaland’a 20 Milyon Euro verebilirsin…
İşte o zaman Avrupa’nın en önemli kulüpleriyle baş edebilirsin…
İşte o zaman Türk Futbolunu bir yerlere getirebilirsin…
Biraz zaman, biraz sabır…
Bu takım, bu futbol, bu ülke biraz sabretti mi çok güzel yerlere gelecektir…
Ama bugünden yarına, kısa vadede başarı beklenirse yine devran hüsran, yine hayat zindan olur ”Futbolsever”lere…
NEREDE BU SEYİRCİ
Bir Kocaeli’li ve Kocaelispor’lu olarak bu sene ibretle takip ettiğim çok enteresan bir olay var…
Kocaeli Stadı ya da diğer adıyla İzmit Arena’nın kapasitesi yaklaşık 34-35 Bin kişi …
Yıllar sonra amatör belasından kurtulup hızlı bir şekilde 1. lige çıkan Kocaelispor ise bu sene sadece 4.500 seyirci ortalamasına oynuyor…
Bu seyircinin ya da taraftarın futbolu sevmemesinden değil, Passolig illeti ya da aşı olayından dolayı da değil…
Bu takım amatör kümede oynarken de deplasmana, tribünü olmayan sahalara bile en az 2000-3000 kişi gidiyordu…
Eski stat İsmetpaşa’da çoğu zaman 10-15 kişi oluyordu… Hatta amatör küme ya da alt ligler rekoru kırıldığında, 3. ligde oynadığı dönemde 28 Bin kişi staddaydı…
Ama bu sene, belediye desteği sayesinde biraz paranın rahat harcanması, transferlerin tutmaması, skoru aldıktan sonra skorun üstüne yatan bir oyun tarzı seyirciyi stada haliyle çekemiyor… Forma ya da ürün satışlarını artırmıyor…
Dediğim gibi taraftar kulübüne aşık da olsa, o stada geldiğinde göze hoş gelen bir futbol seyretmek istiyor…
Aynı durum yakinen takip ettiğim Bursaspor için de geçerli. Timsah Arena’nın kapasitesi 43 Bin ama ortalama 4900 seyirci maça geliyor…
Orada da şampiyonluk uğruna harcanan paralar, alınan sözde önemli isimler ama sahada olmayan ”Futbol”, Bursa seyircisini stattan uzaklaştırıyor…
Eminim transfer tahtası açılmasaydı ve geçen sene ki genç çocuklar devam etseydi, bundan daha fazla seyirci maça gelirdi…
Umarım birileri şampiyonluk uğruna para harcamak yerine, taraftara göze hoş gelen futbol seyrettirecek bir takım kurmak için para harcamayı akıl ederler…
Çünkü futbol seyirci ile güzel…