Değerler, insan davranışlarını yönetirler, değerler toplumsal yaşamı düzenlerler. Çocuk değerleri anne ve babasının kendisine karşı sergilediği davranışlar üzerinden öğrenmektedir. Eğitimin temeli ailede başlar. Değerler eğitimi çocukların iletişim kurma becerilerini geliştirir.
Çocukların vicdani ve ahlaki duygularının gelişmesine katkı sağlar. Aileler çocuklarına değerleri örnekleyerek içselleştirerek davranış haline getirmeyi öğretmelidir.
İnsanlara karşı nezaketli olma, hayvanlara karşı sevgi ve merhametli olup yardımsever davranma, karşındaki kişilere duygudaşlık göstermek, sahip olduğu eşyaları koruması, arkadaşlarıyla eşyalarını oyuncaklarını paylaşmak ve teşekkür etmek, başkalarına bedeniyle zarar vermekten kaçınmak, çocuğun kişiliğini bütünlüğünü oluşturan temel değerler gelişimini destekler.
Değerlerini bilen öğrenen çocuk çevresinin saygı ve sevgisini kazanır. Sevgi değerinin hem aile içinde hem okulda sözlerle, davranışlarla örneklemlerle öğretilebilir. Değerler eğitimi çocuğu korkutan değil, kendine güveni geliştirmeyi hedef almalıdır.
Çocuk için aile ile ilk işbirliği değerinin kazanılması genellikle oyun yoluyla gerçekleşmektedir. İyi karakterli bireyler yetiştirmek, temel değerleri pekiştirerek, örnekleyerek kazandırılır. Aileler çocuklarına öz denetim değerini sabırlı ve hoşgörü ile öğretmelidir.
Çocuk zor bir durum ile karşı karşıya kaldığında, olaylar ya da kişiler karşısında kendini kontrol etmeyi öğrenmeli, duygularını kontrol etmeyi, başkalarına zarar vermekten kaçınmayı, sabırlı ve sakin olmasını, olumsuz davranışlardan kaçınması gerektiğini ve sonuçlarının neler olabileceği öğrenmelidir. Anneler çocukların önce kendilerine sonra topluma yararlı olacak
”Sevgi, saygı, sabır, arkadaşlık, dostluk, dürüstlük, hoşgörü, sorumluluk, iyilik, dürüstlük, çalışkanlık, duyarlılık, cömertlik, merhamet, yardımlaşma, dayanışma, alçakgönüllülük, vefalılık, tutumluluk, vatanseverlik, misafirperverlik, analitik ve yaratıcı düşünme”, değerlerini kazanmalarını sağlaması için birer ışık olmalıdır.
Çocuklarda sosyal gelişim eksikliğinin nedeni çocukların olaylar karşısında doğru olumlu sosyal davranışı bilmemeleri ve bir önceki deneyimi olmamasıdır.
Ebeveyn olarak önce kişi kendini geliştirmeli kendi yanlışlarının farkındalığına erişip çocuğuna kötü deneyimlerini olumlu düşünme yoluyla anlatmalı. Genel yargılardan uzak durulmalıdır. Hayat boş, her şey anlamsız, iyi insan olsam ne olur zaten kimseye güvenilmez, herkes aynı, insanlara güvenilmez, bu zamanda babana bile güvenmeyeceksin, gibi söylemler çocuğunuzun gelişiminin de kaygan sağlıksız bir zemin oluşturacaktır.
Bir aile içinde anne baba birbirlerine karşı güvensizlik duyuyorsa çocuk okula gittiğinde aynı güvensizliği arkadaşlarına ve öğretmenine karşı duyacaktır.
Değerlerin başı ilimdir. Doğru verilen bilgi aktarımları çocuğunuzun kişiliğini inşa eder. Merhametli ve vicdanlı ve başkalarının yararına bir şeyler üreten destekleyen kendini seven kendiyle mutlu olan iç motivasyonu güçlü çocuklardır.
Çocuklarımızın önce iç dünyasını güzelleştirelim sonra o kendi özgüvenine kavuşmuş, özgürlüğünü yaşayan, kendini seven ve başka insanlara fayda sağlayan bireyler olarak, yetişmesine destek olalım…