Türkiye ile Endonezya arasındaki dostluk 16. Yüzyıllara dayanır. Aceh Sultanlığı artan Portekiz baskılarına karşı Osmanlı İmparatorluğu’ndan yardım ister.
Osmanlı Donanması ‘da yardıma koşar. İlk resmi ilişkimiz de böylece başlamış olur.
Endonezya’da müthiş bir Türk sevgisi bulunmaktadır. Bunu bizzat 2019 Ağustos da Endonezya’ya gittiğimde hissetmiştim. Türküm dediğimde tüm yüzler gülmeye, tüm kapılar sonuna kadar açılmaya başlamıştı. Nedenini o zaman öğrenmiştim bu sevginin, 16. Yüzyılda atalarımızın uzattığı el sayesinde şimdi Türküm dediğimde gülen yüzler karşılamıştı beni bu topraklarda. Peki bu iki ülke arasında ki gönül köprüsü nasıl devam etti ?
Bursa’da ki Endonezyalı Öğrenciler Topluluğu olan PPI PRUSA ekibi 2019 yılında Türkiye’den benimde arasında olduğum 4 kişilik bir kafileyi Endonezya’ya davet etmişti. Kafilemizde çok uzun yıllardır beraber gönüllülük çalışmaları içerisinde yer aldığım Erol ÖZTAMUR ve Türkçe Öğretmeni olan Canan ÇAKIR hocamız vardı. Ekibimiz oradaki gönüllülük çalışmaları düzenlemek ve gönül köprüsü kurmak için yaklaşık 11.000 kilometrelik yola çıktı.
Orada yapılan çalışmalar o kadar kaliteli ve nitelikliydi ki, etkileri ülkemizde hissedildi. Orada, 120 adet Durian meyvesi ağacı diktik ve her bir ağaca şehitlerimizin adları verildik. Şehit Necmettin Yılmaz, Aybüke Yalçın, Eren Bülbül, Fethi Sekin, Ömer Halisdemir … Bu ağaçların meyveleri o köyde ki çocukların eğitimi için kaynak olarak gösterildi. Çiftçilere yardımlar edildi. Çocuklara Türkçe dersleri verildi. Peki sonra ne mi oldu ? Biz Türkiye’ye döndük,
2020 yılında Elazığ ve İzmir depremlerinde, Endonezya’da Türkiye için yardım kampanyaları başlatıldı. Bu iki ülke birbirinden 11000 km uzak olsa da her zaman zor günlerinde birbirinin yanında olmuştur.
2021 Yılında bir grup genç bayramda, Endonezya’da ki yetimhanelerde ki çocuklara bayramlık almak için bir kampanya başlattı. İlk yola çıktıklarında 10 çocuğu giydirebilirmiyiz diye düşündüklerini belirten gençler, bu kampanya ile 167 çocuğa bayramlık aldılar.
Dünyada tek bir çocuk bile gülüyorsa umut vardır. Sözü hep aklımızda…