Her şeyi sil baştan öğreniyorsun sorun yok
Şehirleri, yolları, caddeleri
Otobüsleri, durakları
Marketteki reyonları
Köşede duran sokak çocuklarını
Umutlarını bırakıp hayal kurmayı öğreniyorsun
Yeni arkadaşların oluyor, eskilerle savaşmayı bırakmayı öğreniyorsun
Geceleri yastığa kafanı özlemle koyduğunda, sabaha o özlemin bir anlamı olmadığını öğreniyorsun
Sabah gözlerini güneşe açtığında
Şükretmeyi öğreniyorsun
Mesafeler uzak gelmiyor artık gözüne, büyümüyor yürümeler
Kafanın içinde sahte insanların sesleri yankılanmıyor artık
Çabaların sonuç vermediği için üzülmüyorsun artık
Ellerinle ateşi tuttuktan sonra, soğuk işlemiyor ki bedenine
Üşümemeyi çoktan öğrendin
Yaşamı öğrendin
Sevgiyi öğrendin
Kazanmayı ve kaybetmeyi öğrendin
Acı ve sevinçten bahsetmiyorum bile
Kendi yaralarını sarmayı çoktan öğrendin şimdi öğreniyorsun.
Önüne taş koyanlar
Çamur atanlar
Arkanda konuşanlar
Duymadıkların
Sadece çınlıyor kulaklarında
Oysaki sen duymamayı çoktan öğrendin
Kulaklarının çınlaması bile vızıltı eşliğinde geliyor
Farkında bile değilsin artık trafiğin durduğundan
Yada uçağın kaçtığından
Sil baştan yaşananlarla dolu hayat
Gidenlerle kalanlarla dolu
Sence de artık silme zamanı gelmedi mi?