Siz onu yalnızca bu yazıdan tanımayın, onu şiirlerinden, sazından ve vatan sevgisinden tanıyın. Büyük üstat Ozan Arif’i saygı ve rahmetle anıyorum.
10 Haziran 1949 Yılında Samsun/Terme’de dünyaya gelmiştir. Eğitim hayatının ilk dönemleri olan ilk ve ortaokulu Samsun’da tamamladıktan sonra, ailesine destek sağlamak gayesi ile öğretmen okuluna başlamıştır. 1969-70 Döneminde Ordu-Perşembe Erkek Öğretmen Okulu’ndan mezun oldu. Arif hayatının her dönemi gibi öğrencilik yıllarında da sıkıntı çekmişti. Kışları okuyup yazları rençberlik(ırgatlık) yapmıştı. İlk tayin olduğu yerden sonra ikinci tayin yeri olan Samsun’un Devgeriş’te hayat arkadaşı Süheyla Hanım ile evlendi. 5 yıl öğretmenlik 4 yıl ise müdürlük yaparak toplamda 9 yıl kamu hizmeti verdi.
1964 Senesinden bugüne Türkiye’nin pek çok yerinde konserler verdi. Türkiye dışında Azerbaycan, Fransa, Belçika, Hollanda, İngiltere, Kanada, Danimarka gibi ülkelerin birçok şehrinde de konserler verdi. 24 Eylül 1980- 5 Kasım 1991 yılları arasında Almanya’da yaşadı. 13 Şubat 2019’da yemek borusu kanseri tedavisi gördüğü Samsun Ondokuzmayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde saat 04.50’de 69 yaşında öldü. Cenazesi, Samsun’da Kıranköy Mezarlığı’nda toprağa verildi.
Arif, öyle bir adamdı ki ne korkusu vardı ne çekincesi, tek kaygısı ve korkusu vatandı. Sözlerinde dile getirirdi hep vatana olan aşkını, hasretini. Ne reis-i cumhurdan korkardı ne başbakandan. Tepesi attı mı saydırırdı durmadan. Türk milliyetçisi bir ozandı. Yazdığı şiirleriyle coştururdu genci yaşlıyı. Ağıtlar yakardı içli içli, en bilineni Başbuğa yaktı. Öyle bir ozandı Arif…
Bana sorarsanız Arif kimdir? Diye; Vatansever bir ülkücüydü derim sizlere. Vatanı için sürgün olan, memleketine ağıtlar yakan. Ailesine, bağlamasına ve en çok da memleketine aşık bir ozandı Arif.
Sizlere bu hafta öz bir şekilde anlattım Arif’i. Siz onu yalnızca bu yazıdan tanımayın, onu şiirlerinden, sazından ve vatan sevgisinden tanıyın. Kısaca kendini anlattığı dizelerle sizlere veda etmek isterim. Büyük üstat Ozan Arif’i saygı ve rahmetle anıyorum.
Ben Arif`im, baba bildim devleti.
Benim işim uyandırmak milleti.
Söylediğim bu destanın kıymeti,
Bugün bilinmezse, yarın bilinir.
