Güle Güle oğlum… Geçtiğimiz günlerde çok sevdiğim bir pati dostumu kaybettiğimi öğrendim, Çokta severdim kendilerini… Hep onunla birlikte olan güzel hayallere dalmışken, vefat haberini almam beni çok üzdü.
Dedim ya, benim patili dostumla güzel hayallerim vardı diye, vefat haberinden sonra ona nasıl veda edebilirim diye düşündüm. Sanırım yapabileceğim en iyi şeyi buldum. Bir yazı yazmak, yani bir yazıyla veda etmek benim ona yapabileceğim en iyi veda yöntemi.
Senin, beni gördüğün zamanlardaki o heyecanlı tavırlarını bir an bile yanımdan ayrılmayışını unutmayacağım. Nasıl anlatayım ki ben seni. Senin o Karşılık beklemeden verdiğin o sevgi için sana çok ama çok teşekkür ederim.
Belki ırkın gereği seni çok hor gördüler ama sen çok farklıydın, yaşına rağmen çok çapkın ve çok oyuncu bir patili dosttun. Çünkü sen, kimin sana zarar vermeden seni seveceğini biliyordun. Seni seviyoruz çocuk.
Gittiğin yerde de seni gerçekten seven insanların yanında ol çocuk. Onları, onları üzen insanlardan uzak tut. Sen benim tanıdığım en tatlı patili dostlardan biriydin benim için. Biz seninle özlem giderirken çekilen fotoğrafımız bana kalan son hatıran.
Seni, seni hiç tanımamış olan ve herhangi bir hayvandan korkan, ırkının canını yakan insanlara daha fazla nasıl anlatabilirim bilmiyorum. Çünkü ben ya da diğer hayvanseverler ne kadar dil döksek az kalacak sanıyorum.
Ben yanına geleceğim oğlum ama daha zamanı var… Ama sana söz senin arkadaşlarının da yanında olacağım… Yattığın yerde huzurlu ol çocuk.
