Geçmiş tozdur ya hani üfle gitsin, Herkesin vardır derinlerinde yaraları, acıları..
Kimisi atar içine kalır öylece,
Ara ara dalıp gider bir anda olduğu yerde..
Düşünüp durur ya, bir anda…
Kimisi de vardır derinlerine gömer bir anda..
Hak etmediklerini gördüğü o an..
Geçmişe değil geleceğe bakanlardır ya onlar..
Olması gerektiği gibidir bu aslında..
Geçmişe bakmak bizim gelecekteki yolculuğumuzda,
Önümüze taşlar koyar kimi zamanda çukurlar..
Bakarken geçmişe görmez görmez göz onları..
Ya takılır düşer baktığında önüne kalkar devam edersin yoluna..
Ya da bakarken geçmişe bir anda çıkıverir çukur önüne,
Geçmişe baktığın yetmezmiş gibi,
Birde geçmişin ile savaşırsın o çukurun içinde öylece.
Sıksa da da zaman zaman, çabalarsın bıkmadan…
Bazen yapmak gereken tek şeydir önümüze bakmak..
Her ne kadar yaraların da olsa
Acıların da olsa geçmişte adı üstüne geçmiş..
Akma oraya sen geçmiş tozlu bir raf ise..
Yeni hikayeni yaz sende..
Yeni defterinin ilk sayfasından başla mesela
Tam da şu anda, getir şu sözü aklına..
Geçmiş tozdur ya hani sende üfle gitsin..
