Sizlerin de fobileri var mı bilemiyorum ama benim bir çok konuda fobim var mesela aşka karşı. Fobim aşk diyorum, hobim yâri sevmek.
İlmek, ilmek akan su damlalarından değil! Onların ruhuma hatırlattığı şeylerden korkan bir şair!
Suyun nesinden korkar değil mi insan? niçin korksun. Ama korkuyor işte o suyun bedenimden aktığı an o suyun akış hissi şakaklarım da bıraktığı izlerin hissi anlatamam, korkuyorum işte!
Bir hayal kuralım mı bir süreliğine şu dünyanın bir anlık heyecanını kenara çekip, düşünsenize arkada yağmur toprağı ıslatmış buram buram kokusu yayılıyor ve elinizde belki çayınız, belki kahveniz içerken aklınızda sevdiğiniz ne kadar hoş değil mi? Küçük bir evde şöminenin yanı başında berabersiniz, umarım Tanrı bunu yaşatır.
Yağmur korkusu bıraktığı izleri nasıl kapatacağım diye düşünmeyle oldu diyebilirim sizlere, toprağı hele beni çok düşündürüyor acaba neden bu kadar güzel kokar niçin diye düşünmeden edemiyorum ama yine yağmur hayatın vazgeçilmesi yağmasını suyunu, soğuğunu hissetmeye aşığım, ama yine de kendime bi fobi olarak edindiğimi söylemeden edemeyeceğim sizlerin de fobileri var mı bilemiyorum ama benim bir çok konuda fobim var mesela aşka karşı en çok ondan korkuyorum bazen rüyalarıma giriyor terleyerek uyanıyorum. İşte bugün ki şiir konumuz fobilerimiz benim aşka ve yağmura olan fobim gibi ama fobim aşk diyorum, hobim yâri sevmek orası ayrı, sizlere bugün fobimin hobilerle karışmış haline armağan ediyor, keyifli okumalar diliyorum.
Bir Yağmur Korkusu
Yine yağmur yağsın,
Fobimle cebelleşeyim,
Ortamın kokusundan huzur alıp,
Çocuk gibi ağlayarak eve döneyim.
Toprak koksun,
Aldığı sevdiklerimiz gibi,
İçimize sinsin,
Hissettiklerimiz gibi.
Ne zormuş yağmurdan korkmak,
Ne zormuş acıyı tatmak,
Ne zormuş bunca şey,
Birisini sevmek.
Fotoğrafını atar mısın?
Seni düşleyerek bir şiir yazayım,
Arkada yağmur sesiyle,
Gelen kokuyla,
Seninkini karıştırayım.
Bir sabah soğuğu gibi seni sevmek,
Ufaktan, ufaktan insanı mutlu ediyor.
Bir iki kahve alalım,
Yağmur yağarken arkadan,
Biz kahve yudumlarken,
Soğukluğu sarılarak unutalım.
Son şiirimi yağmurda yazacağım,
Ağlaya, ağlaya,
Bir gün sana son kez bakacağım,
İçim yana, yana.