El alem bizi ilgilendirmez ben beni bulmaya geldim. Dağ oldum taş oldum. Acı gördüm, ağladım, ümitsizliğe düştüm. Doğan her gün açan her çiçek bana bir mucize oldu.
Bırakalım başkaları için yaşamaya biz kendimizden sorumluyuz. Biz acı çekerken çabalarken kim vardı yanımızda düşenin dostu olmaz sözü yerinde en özlü sözlerden. Derdime el uzatmayanın iyi günümde yeri ne? Ben kendi ayaklarımın üstünde durmayı çok iyi öğrendim. Kimseyi görmedim ilgilenmedim. Kendime yoluma emeğimle devam ettim. Başkalarını araştırmak merak duygusu hayatta hedefi olmayan insanların yaşam şekillerindendir.
Ara mahalleler, semt kahveleri, kalitesiz ev toplantıları kim ne almış ne yapmış boş sohbetler, tül aralarından bakanlar farklı sorularla seni yoranlar. Hayatımızda böyle insanlar olmuştur. Tanımadığı kişi yoktur. Kaçırdığı olayda yoktur. İnsanı insan olarak değerlendirin kimin hangi şartlarda o olayı yaşadığını bilemeyiz. Dışarıdan film izler gibi izlemek kolay önemli olan derdi olana el uzatmak ve kötü gün dostu olabilmektir.
Yaşarken bu hayat bizim doğduğumuz günden öleceğimiz güne kadar nefes bizim. Önemli olan nefsimizi güzel ve iyi şekilde koruyabilmek terbiye etmektir. Dünyada hiçbir şey sebepsiz yaratılmamıştır. Bir böceğin bile hayat sunduğu bir fayda vardır. Nefes alıyorsam ne yapabilirim neye faydam olabilir. Yaşadıkların bana ne kattı. Hayatta bana kalanlar neler.
Her yaşam kendine has çok paramız olmayabilir. Bizi biz yapan değerleri unutmayalım. Bir cümle okumuştum ‘’İnsan hayatında üç kez doğarmış. Biri annesinden diğeri 18 yaşında tercihlerinde üçüncü kez ise 40 yaşında hatalarından.’’ Çok doğru söylemişler. El alem bizi ilgilendirmez ben beni bulmaya geldim. Dağ oldum taş oldum. Acı gördüm, ağladım, ümitsizliğe düştüm. Doğan her gün açan her çiçek bana bir mucize oldu. Kendi yolumda yürürken karşıma çıkanlara selamı eksik etmedim değer verdim ya yolumda yoldaş oldular ya da yol verdim ırak oldular.
Hayat güzelliğini eksiltme iyi insanları çok üzme iyilik merhamet ve vicdan dolu yüreklere selam olsun.
