Deprem bölgesindeki çocuklardan öğreneceğimiz çok şey var. Umut edebilmeyi, gülümsemeyi, affetmeyi,merhameti, karşılıksız sevmeyi, cesareti, kabullenmeyi ve kabullendirmek için uğraşmamayı.
Tüm güzel meziyetler çocuklardan ilham alınmış gibi. Umutsuzluğa, korku ve endişeye kapıldığımız bu günlerde dahi, çocukların cıvıltısı, etraflarına saçtıkları bitmez tükenmez enerjileri, insanın içini ısıtan o tatlı gülüşleri nasıl da bizlere umut oluyor. Bu dünyanın ibret alınacak en büyük mucizeleri onlar. Deprem bölgesinde yas tutan insanları aydınlatır. Onlara;”Biz varız, güçlü olun, yaşama dair ne varsa ümid edin, affedin, gülün ve gülümsetin” dercesine ışıltı saçmaları daha başka ne ile ifade edilebilirdi. Küçücük, bir papatya kadar narin kalplerinizde ne büyük güzellikler besleyip, büyütüp paylaşıyorsunuz. Bizim sizlere çok ihtiyacımız var çocuklar çok.
