Aşkım deniz… Uzun yıllar önce Doğu’da çalışırken en çok hasretini duyduğum, gözümde en çok tüten, kokusunu en özlediğim ‘deniz’di.
Memlekete geldiğim de ilk olarak İzmir’e gelir, Alsancak’a geçer, deniz kenarında oturur ve birkaç saatimi denizi izleyerek, duygulanarak ve dua ederek geçirirdim. Kimse bilmezdi, benim sırrımdı, sevgilinin sevdiğine kavuşması gibi.
Yıllar içinde ”deniz”le sırdaşlığımız gelişti. Derdimi denize anlattım, dualarımı deniz kenarında ettim, gözyaşlarımı denize döktüm tane tane, kahkalarım denizde yankılandı. En güzel şarkılarımı denizin içindeyken söyledim. Engin mavilikler içime rüzgarla birlikte,iyot kokusuyla, umutla dolar, yaşamak için nedenler verirdi. Bence birtek deniz en karanlık gününde bile umut vaad ediyor insana…
Deniz, çeşitli tonlarıyla grisiyle, mavisiyle, turkuazıyla, sütlimanı, dalgalısı, fırtınalısı, duvak köpüklüsüyle, fırtınasıyla, meltemiyle bir çok sanatçıya ressama şaire ilham kaynağı olurda bana olmaz mı? Eşimle beraber her akşamüzeri deniz kıyısına geliyoruz son günlerde. Ben ya bir resim yapıyorum ya da bir şiir dökülüyor kalemimden ama öyle ustaca değil, acemice..
Bazen de hayal alemine dalıyorum; deniz kızlarını hayal ediyorum derinliklerinde şarkı söyleyen, güzel deniz canlılarını… Bir an karşıma çıkıvereceklermiş gibi geliyorlar, ya da ne kadar temiz kalpli olursam, benimle öyle tanışırlarmış gibi.. Dilimi bilmediklerini hayal ediyorum, ama beraber bir şarkı söylüyoruz ve sadece bana görünüp kaybolduklarını hayal ediyorum.. Deniz cinleri var mı mesela? Eğer varlarsa insanlara küçük şakalar yaptıklarını ve onları şaşkınlığa uğrattıklarını hayal ediyorum.. Biliyorum çocukça fakat öyle işte en azından içimizden birisi eğleniyor.
Eski bir arkadaşım” tadını çıkarmadığın her güzelliği iade edersin” demişti yıllar evvel. Konu hakkında zaman zaman kafa yordum ve haklı buldum. Yıllarca hasretini çektiğim şehirde yaşama şansını bulduğum son yıllarda ise içinde yaşadığım şehrin ve ”denizin”tadını her fırsatta kendi usülümce çıkarıyorum, arkadaşımın sözleri ise kulağımda bir çift sedef küpe gibi asılı kaldı.
Yaşadığınız hayatın hakkını vermeniz dileğimle
SEVGİLERİMLE…