Küçükken bina bina üstüne zina zina üstüne dendiği zaman kıyamet kopacak derlerdi. Ve biz korkardık. Şimdi büyüdük kıyamet kopuyor ve biz artık korkmuyoruz. Deniz bile dalgalanıp sonrasında durmayı biliyor. Ama Biz ne durmayı biliyoruz ne durdurmayı… Allah ıslah etsin!
Can cana düşman,
Ana evladına küs,
Babalar sokağa atılmış,
Akraba akrep olmuş,
Kimi kendini yakıyor,
Kimi sokakta sevişiyor,
Kimi çırılçıplak güneşleniyor,
Kimi bebeğini çöpe atmış,
Kimi cami avlusuna işiyor,
Üstümüzde herkesin parmak izi,
Ruhumuz yaralı,
Kalbimiz acı içinde ve can çekişiyor,
Bu bir ceza mı yoksa bir imtihan mı?
Başımıza daha ne gelecek bilmiyorum. Dünyanın sonu mu geldi onu da bilmiyorum. Mesafeler artıyor. Enerjimiz bitik. Hayallerimiz yıkıldı. Rüyalarımız değişti. Karabasanlar her gece yanı başımızda. Dua bile baş etmiyor. Sevgiden yoksunuz. Saygı bitik.
Başımı çevirip herkese bakıyorum. Dünyamız çöplük içinde kokuşmuş insan bedenleri ile dolu ne zaman çürüyecekler diye merakla bekliyorum. Nereye gittiklerini bilmeden hiç durmadan ilerliyorlar.. Ne Allahtan korkmayı biliyorlar nede bir kalbe sahipler. Zalimler, zulüm etmeyi seviyorlar.
Gel kurtar beni Allah’ım… İzliyorum, görüyorum, duyuyorum ama hissedemiyorum. Bedenim burada dünya da ama ruhum yok. Azap içinde, enkaz altında, ağlıyor, kanıyor ve korkuyorum. Allah ıslah etsin..